Hoxe recibíronnos na consellería de política social

24/2/2022

Ola, alvarizxs!!!

Hoxe estivemos na Xunta de Galicia cxs compañeirxs para falar coa Secretaria Xeral Técnica da Consellería, María Francisca Gómez Santos, e Director Xeral de Maiores e Persoas con Discapacide, Fernando González Abeijón. Segue a sorprenderme verme nestas xuntanzas aínda que foi ben produtiva!!!

Saímos moi contentos porque comprobamos que a nosa administración autonómica recibe con interese o noso proxecto.

Falamos da necesidade de que a orde na que están a traballar e que regulará a vivenda colaborativa en Galicia sexa o máis ampla posible de forma que as iniciativas interxeracionais como a nosa tamén teñan cabida e vimos receptividade.

Sorprendéronse un pouco porque somos os primeiros en dirixirnos a eles cun proxecto que quere dar cabida a todas as idades pero seguro que non seremos os últimos. É o que ten estar abrindo camiño.

Tamén falamos de inscribirnos no Rexistro Único de Entidades de Servizos Sociais o cal animaronnos como entidade de iniciativa social que somos.

Resumindo. QUE GUSTO SENTIRSE ESCOITADA E QUE O NOSO PROXECTO SE VAI MATERIALIZANDO TAMÉN NO LEGAL!!!

Sede moi felices e coidarvos entre vós.

Ata pronto!!!

0 Comments

AutorA

Levo un montón de tempo dandolle voltas a un asunto, e...matinando, matinando cheguei aos 35, 35 anos!!! Vivindo de alugueiro en tantos pisos que as veces cústame lembrar todos. Son a que vive no 1º, unha sen nome, unha ninguén que como tantas outras leva encadeando incluso máis traballos que pisos (ainda que agora estou xa un pouco máis estable) e aforrando o que podo cando podo.
Chámome Al de Alvariza (pode ser que aos meus pais lles gustara moito o mel e lle tiveran un pouco de medo o "oso", ou tal vez agardaban que fora doce, non o sei).
Con ese nome xa sabedes moito de min. Alguén que se enfronta os "osos" non pode ser unha ninguén. Son amigable, sociable, valente, querible e con carácter.
O meu soño e facer unha alvariza con todos os que coma min queirades fuxir do pesadelo das mudanzas, ter un sitio o que voltar. Un sitio que sexa eu e ti e tamén nos, que acolla , onde te sintas segura, onde sempre haxa alguén que te reciba cun sorriso, un fogar. Eu imaxino como vai ser pero faltasme ti para darlle vida. Axúdasme a darlle vida?

Benvidxs ao blogue de Al